Click on images to see in full size
Obscured Journey
A Photo Essay by: Sardar Farrokhi
Nomads are spread across the planet, living a heterogeneous -often misapprehended, phantasmagoric- life. In reality, they face threats to their nomadic livelihood and survival, despite their mobile existence. As an Iranian-born Canadian who has been living outside of Iran for several years, I decided to explore Iranian nomadism, a matter which previously may not have piqued my interest. As a result, I would have never realized the depth of the tragedy of what is happening to the nomads in Iran.
During my travels through their territories, I realized how gravely I was mistaken by not noticing their predicaments and challenges. Their culture is on the verge of disappearing, in the realm of obliviousness, due to political decisions and cultural tendencies, each robbing them of their rights, as well as globalization and climate change. My approach was not that of a photojournalist or anthropologist, but rather I tried to capture a world that has been hidden beyond the perceivable measures of life. As a photographer, I used my camera as a tool to bear witness to the transition of Iranian nomadic tribes; a transitional phase leading to them losing their traditions, customs and culture – only to watch them be replaced by the contemporary, western lifestyle.
سفر ناشناخته
مجموعه عکس از: سردار فرخی
کوچندگان با سبک زندگی ناهمگون، درک نشده و خیالانگیز خود در سطح جهان پراکندهاند. علیرغم زیست سیال این مردم، بقا و معاششان با تهدیدهای جدی روبروست. گرچه موضوع کوچندگی کنجکاوی مرا که در کانادا بزرگ شدهام نباید برنمیانگیخت، تصمیم گرفتم پژوهشی در این رابطه انجام دهم. در طول سفرم به قلمرو کوچندگان متوجه شدم تا چه اندازه از چالشهای زندگی این مردم بیخبر بودهام. عناصری مانند تغییرات اقلیمی، جهانی سازی، یکسانسازی فرهنگی و سیاست های کلان، شیوه زیست کوچندگان را با خطر نابودی مواجه کردهاند. مواجهه من با این شیوه زیست نه در مقام یک انسانشناس یا عکاس خبری، بلکه به عنوان فردی کنجکاو بود و در پی کشف آنچه از دریچه چشم آنها دیده میشد. در این پژوهش دوربین من ابزاری بوده است برای مشاهده و ثبت دوران گذار کوچندگان از کوچنشینی به یکجانشینی؛. دوران جایگزین شدن فرهنگ، سنتها و آیینهای آنان با شیوه زندگی زیست غربی.